Cemre
Çiçeği solmamış sevdanın, kahrın gecesi soluk alır mı bu seherde gurbet gözlerimde dağlardan yontulmuş kasırgalar uyuyorum yamacında bir umutsuz selômın daha düşmemişse de rüzgôrın ilk cemresi yağıyor işte yüreğime bin türlü bahar
Özlem
Sesimi biriktirmiyorum artık ağlama ne kadar gelişmiş olsa da acı üretimi yüzbinlerce kuş uçurdum hüzünden arınmış sen ki zehrini soydun sevdanın ve zamanın sesimi biriktirmiyorum artık ağlama kalbimde özlemi yok imkônsız baharların
Hücremde Ayışığı