Fernando Pessoa - Yola çıkmak! Yitirmek ülkeleri

 

Yola çıkmak! Yitirmek ülkeleri!

Bir başkası olmak süresiz,
Yalnız görmek için yaşamaktır
Köksüz bir ruhu olmak!

Kimseye ait olmamak, kendime bile!
Durmadan gitmek, sonu olmayan
Bir yokluğun peşinde
Ve ona ulaşma isteği içinde!

Böyle yola çıkmaktır yolculuk.
Ama ben açık bir yol düşünden öte,
Bir şeye gerek duymuyorum yolculuğumda.
Gerisi sadece gök ve toprak.

(1933) 

Kimlik - Milan Kundera

Eskiden yapılan meslekler, hiç olmazsa birçoğu, insanın o mesleğe karşı kişisel bir tutkusu yoksa, akla bile getirilmeyen mesleklerdi: topraklarına aşık köylüler, güzel masaların büyülü yaratıcısı dedem, köydeki insanların tümünün ayak ölçülerini ezbere bilen ayakkabıcılar; ormancılar, bahçıvanlar; o dönemlerde askerlerin bile birbirlerini tutkuyla öldürdüklerini düşünüyorum.

yaşamın anlamı, insanlar için ‘bir soru işareti’ değildi, yaşam onlarla birlikteydi, tüm doğallığıyla, ilişkilerinde, tarlalarındaydı. her meslek, kendine özgü düşünce tarzını, kendine özgü varoluş biçimini yaratmıştı.

bir doktor, bir çiftçiden başka biçimde düşünüyordu, bir askerin davranışı, bir köy öğretmeninin davranışına benzemiyordu. oysa bugün, hepimiz birbirimizin benzeriyiz; işimize karşı gösterdiğimiz ortak ilgisizlik bizi birbirimize bağlıyor. bu ilgisizlik bir tutku haline geldi. çağımızın tek büyük, kolektif tutkusu.

TIK

Milan Kundera KÎMLÎK

Anı Yaşa (Carpe Diem) - Q. Horatius Flaccus (Horace)

 

Sormak yok (bilinmesi günah), ne ulaşacağımız zamanı

Düşünme; ne benim ne senin, ne de Babilli müneccimlerin resmini

Leuconoe, daha, uzun yılları tarih gibi götürecek

Jupiter, ya bu sonuncuydu ya da yeni bir kış getirecek

Bu da Etrüsklerin sinirlerini dalgalandıracak sahile karşı

Hayat kısa, şarabı süz ve hikmetini göster, yırt arşı

Konuşurken, zamanın kıskançlığı uçup gitmiş olacak

Anı yaşa, yarın da gelip geçecek; dün olacak

 

Odes, 1. Kitap, 11. Şiir