Bazen susmak gerekiyormuş bazen bomboş bakmak gerekiyormuş hayatın yalanlarına anlamaya çalışmak saçmalık. Anlamadan yaşamak gerekiyormuş. Ama bazen unutmak gerekiyormuş, unutulma pahasına. Zaman değilmiş gideni getiren aslında zamanmış var olanı götüren.
Sen bana mı soruyorsun yalnızlığı sever misin diye? Ben ki, çayı bile iki şekerli içerim, birlikte erisinler diye.
Bazen dünyanın en zor mesleğidir, kendi duygularına tercüman olmak.
Çocuk değilim artık, büyüdüm. Biraz yorgun, biraz kırgınım gene de. Yeter artık. Giden yolunu, kalan yerini bilsin sadece.
Aşk, sakızdan çıkan sözler kadar basit olmaya devam ettikçe, insanlar da onu çiğneyip tükürmeye devam edecekler.
İkimiz de aynı şeyi düşünüyoruz. Ben sen, sen kendini.
