Ben, ömrümde hiçbir edebiyat eserinde, ordulara ilk hedeflerinin Akdeniz olduğunu bildiren günlük emri okurken duyduğum zevki duymadım. Bu, bütün heyecanların üstünde bir heyecan veren, bütün şiirlerin üstünde bir şiirdi. Ne olmuştuk, biliyor musunuz? Kurtulmuştuk.
30 Ağustos 2017
F.Rıfkı Atay - Çankaya
Ben, ömrümde hiçbir edebiyat eserinde, ordulara ilk hedeflerinin Akdeniz olduğunu bildiren günlük emri okurken duyduğum zevki duymadım. Bu, bütün heyecanların üstünde bir heyecan veren, bütün şiirlerin üstünde bir şiirdi. Ne olmuştuk, biliyor musunuz? Kurtulmuştuk.
28 Ağustos 2017
Melatonin Nedir?
Osho -Yaratıcılık - İçindeki Güçleri Sebest Kılmak
Anlam bir danstır; taş değil. Anlam müziktir. Onu ancak yaratırsan bulursun. Bunu unutma.
Tanrı, bir nesne değil, bir yaratımdır. Onu ancak yaratanlar bulur. Bence anlamın keşfedilecek bir şey olmaması çok güzel. Aksi halde, insan onu keşfederdi ve sonra başkalarının keşfetmesine gerek kalmazdı.
Neale Donald Walsch
ANNEM. WALSCH
Sadece Tanrı'nın varolduğunu değil, Tanrı'nın benim en iyi arkadaşım olduğunu öğreten; bana anne olmaktan öte Tanrı sevgisini içimde doğurtan ilk tanıştığım melek olan annem için.
ALEX M. WAl_SCH
Hayatım boyunca, "Hiçbir şey zor değildir: "Hayır diye bir yanıtı kabul etmek zorunda değilsin." "Kendi şansını kendin yaratırsın." "İstediğin her şey dünyada bol miktarda var. gibi sözlerle beni büyüterek bana korkusuz olmayı ilk öğreten kişi olan babam için.
Sonsuzluğun ötesi içinizdedir
Olağanüstü bir deneyim yaşamaya hazır olun. Tanrı'yla sohbet etmeye başlayacaksınız. Evet, evet. Biliyorum... bu mümkün değil. Bunun imkansız olduğunu düşünüyorsunuz belki, ya da size böyle öğretildi. İnsan Tanrı'yla konuşabilir elbette ama Tanrı ile değil. Yani Tanrı söylediklerinize yanıt vermez,değil mi? En azından bildiğimiz günlük konuşmalara.
Ben de sizin gibi düşünüyordum. Ama bu kitap bana geldi. Sözcüğün tam anlamıyla bana geldiğini söylüyorum. Bu kitap benim tarafımdan yazılmadı, bana geldi. Siz okuduğunuzda size de gelecek. Çünkü her birimiz hazır olduğumuz gerçeklere doğru yönlendiriliriz.
Hayatım büyük olasılıkla, yaşadıklarımdan kimseye söz etmeseydim çok daha kolay olacaktı. Bu kitabın bana getireceği zorluklar ne olursa olsun (kafir, sahtekar, bu gerçekleri geçmişinde yaşamayan bir hipokrat veya daha da kötüsü ; ermiş kişi konumunda görülmek) artık süreci durdurmak imkansız hale geldi. Ayrıca durdurmayı da istemiyorum. Tüm bu olan bitenden uzaklaşma şansım vardı ama uzaklaşmadım. İnsanların (bu kitapta okuyacakları şeyler için) hakkımda söyleyeceklerini dinlemek yerine sezgilerimin bana söylediklerini dinlemeye karar verdim. Sezgilerimin bana söylediği; bu kitabın, spiritüel hayal gücü gelişmiş bir insanın hezeyanları ya da sağlıksız yaşam sürdüren bir insanın öfke dolu bir arayışla kendini haklı çıkarma çabası olmadığı. Oh, tüm bunları ben de düşündüm; her bir karşı çıkışı. Yazdıklarımı, henüz daktilo edilmiş haldeyken birkaç kişiye okumaları için verdim. Duygulanmışlardı... Gözyaşlarına boğulmuşlardı... Gülmüşlerdi... Ve hayatları değişmişti, değişmişlerdi ve güçlenmişlerdi.
Çoğu temel bir dönüşüm yaşadıklarını söylüyordu. İşte o zaman, bu kitabın herkes için olduğunu anladım. Basılmalıydı; gerçek yanıtları işitmek isteyenler için harikulade bir armağandı ve de soru sormayı bilenler için, açık yürekle, ruh ve zihin açıklığıyla gerçeğin arayışını benimseyenler için. Bu tarif hepimize uymuyor mu?
Bu kitap, yaşam ve sevgi; amaç ve işlev; insanlar ve ilişkiler; iyi ve kötü; suçluluk duygusu ve günah; affetmek ve kurtarılmak; Tanrı'ya giden yol ve 'Cehennem'e giden yol... hemen her şeyi içeriyor. Seks, güç, para, çocuklar, evlilik, boşanma, yaşam amacı, sağlık, yaşamın öncesi ve sonrası... her şeyi kapsıyor. Savaşı ve barışı; bilmeyi ve bilmemeyi; vermeyi ve almayı; hazzı ve acıyı araştırıyor. Somut ve soyut; görünen ve görünmeyen; gerçek ve gerçek olmayan her şeyi...
Bu kitabı Tanrı'nın son günlerdeki düşünceleri olarak da algılayabilirsiniz. Onun iki bin yıl önce son konuşmasını yapıp sustuğunu düşünenleriniz de olabilir. Tanrı'nın yalnızca bilge insanlar aracılığıyla ya da otuz yıldır meditasyon yapan kişilerle, en azından yaşamlarının son on yılını dürüstçe yaşayan insanlar aracılığıyla iletişim kurabileceğini de düşünebilirsiniz. Bu kategorilerin hiçbirine dahil değilim.
Gerçek şu ki, Tanrı herkesle konuşuyor. İyiyle de kötüyle de, azizle de hırsızla da. Ve bu tariflerin arasında kalan herkesle. Kendinizi düşünün; yaşamınız boyunca Tanrı sizinle çok kez konuştu. Bu da onlardan biri. Şu deyimi kaç kez işittiniz? "Öğrenci hazır olduğunda, öğretmen gelir." Bu kitap bizim öğretmenimiz.
Bu kitabın bilgileri bana geldiğinde Tanrı'yla konuştuğumu biliyordum. Doğrudan öznel olarak. Yanılmasız. Tanrı sorularımı, anlayabilme yeteneğimle doğru orantılı olarak yanıtlıyordu. Yani sorularıma anlayabileceğim kapasitede ve dilde yanıt veriyordu. Artık, yaşamımda bana gönderilen her deneyimin Tanrı'dan geldiğini biliyorum.
Bütün sorularımın yanıtlarını, harikulade deneyimlerin ve mesajların içinden gelen verilerle aldığımı biliyorum.
Bu yazı yolculuğunda öyle bir an geldi ki, bir kitap oluştuğunun farkına vardım: yayınlanması gereken bir kitap. Gerçekten de diyaloğun son bölümlerinde üç kitabın oluşacağının bilgisini aldım.
Birinci kitap, bireysel konuları, bireyin yaşam mücadelesini ve olanaklarını inceleyecekti.
İkinci kitap, gezegenimizin jeopolitik ve metafizik yaşamı, dünyanın şu anda yüz yüze olduğu sorunlar gibi global konuları içerecekti.
Üçüncü kitap, üst düzenin evrensel gerçekleri, ruhun dersleri ve gelişim olanaklarını paylaşacaktı.
Elinizde tuttuğunuz kitap, birinci kitap olarak 1993 Şubatı'nda tamamlandı. Bazı sözcükler ve cümleler farklı tonda geldiğinden daha net anlaşılması için onları italikle belirttim.
Bu kitaptaki bilgeliği tekrar tekrar okudum. Kendi yaşamımdan utanç duyduğumu itiraf etmeliyim. Yaşamım hatalar ve yanlışlarla dolu. Başkalarının zarar gördüğü seçimler yaptım ve kararlar aldım. Bu kararlardan bazıları toplum tarafından affedilemez nitelikteydi. Verdiğim acılardan anlatılmaz pişmanlıklar duymama rağmen, öğrendiklerim ve öğreneceklerim için şükran duygumu sözcüklerle ifade edebilmem olanaksız. Yaşamıma giren herkesten bir şeyler öğrendim. Bazı derslerde yavaş bir öğrenci olduğum için herkesten özür diliyorum ve hatalarım için özür dilerken, korku ve suçluluk duymak yerine, kendimi affederek daha büyük bir vizyonu yaşama arzusuyla Tanrı'nın teşvikini her an içimde hissediyorum. Hepimiz için Tanrı'nın isteğinin de bu olduğunu biliyorum. Neale Donald Walsch
Adorno &Horkheimer - Aydınlanmanın Diyalektiği
18 Ağustos 2017
Jean Paul Sartre "İnsan olmak çok güç efendim, çok güç."
Birini sevmeye, koyulmak başlı başına bir iş, bir girişimdir. Güç ister, yürek ister, körlük ister.
Hatta başlangıçta öyle bir an vardır ki uçurumun üstünden sıçramak ister; düşünmeye kalkarsan aşamazsın onu.
Kendimi bırakmak, unutmak, uyumak istiyorum.
Dostluk, birisi hakkında hüküm vermek demek değildir, dostluk, inanmaktır.
Her seçiş bir vazgeçiştir.
Düşünüyorum da, diyorum gülerek, hepimiz şurada oturmuşuz, o değerli varoluşumuzu sürdürmek için yiyip içiyoruz. Oysa var olmaya devam etmemiz için hiçbir, ama hiçbir sebep yok.
Oğuz Atay Babasına mektup
Geçen zaman ancak böyle değerleniyormuş; insanın geçmiş yaşantısı ancak böylece anlam kazanıyormuş. Ben, seninle ilgili olayları anlatırken aslında senin nasıl bir insan olduğunu belli etmemeye çalışıyorum; aklımca asıl babamı kendime saklıyorum. Benzer taraflarımız olduğu bir gerçektir. Sen üstüne başına dikkat etmezdin; bense ne kendime bakıyorum ne de arabama. Uzun yıllarını geçirdiğin büyük şehrin sokaklarında ikimiz de kir içinde dolaşıp duruyoruz.
Bazen arabayı bir ara sokakta durdurarak küçük ve karanlık meyhanenin birine giriyorum. Senin deyiminle ‘tedrici intihar’. Sağ olsaydın yazdıklarımdan bir satır anlamamakla birlikte gene de benimle öğünürdün sanıyorum. Galiba biz, babacığım, birbirimizi hep böyle anlamadan sevdik. Aslında yazdıklarım senin deyiminle ‘uydurma’ şeylerdi; annemin seyrederken ağladığı filmler ya da okurken duygulandığı romanlar gibi ‘hepsi uydurma’. Sana yazdığım bu satırların da bir kısmı ‘uydurma’ olabilir; sana açıklamakta zorluk çekeceğim bazı nedenlerle senin anladığın biçimde bir gerçeklikten uzaklaşmak zorundayım.
Senin işin bir bakıma kolaydı babacığım. Birçok şeyi yok sayarak belirli bir düzen içinde yaşadın. Sinemaya gitmedin. Hiç roman okumadın. Zeytinyağlı enginar yemedin. Yabancı ülke özlemi çekmedin. Kimseye hediye almadın. Evde kuşkonmazdan başka bitki yetiştirmedin. Yalnız halk türkülerini sevdin. Basit beğenilerinin yanında beni şaşırtan duyarlıkların vardı…
Paul Éluard - Kimseler Bilemez
İçinde yan yana uyuduğumuz
Gözlerin
Benim insan parıltılarıma
Dünyanın gecelerinden daha iyi bir gelecek hazırladı
İçinde uçtuğum gözlerin
Yolların gidişine
Dünyanın dışında bir anlam verdi
Bize belirtilenler
Gözlerindeki sonsuz yalnızlığımızı
Artık kendilerini sandıkları gibi değiller
Kimseler bilemez seni
Benim seni bildiğim kadar
Osho - Aydınlanmanın Abc'si
“Aydınlanma, kişiliğinizin bilinçsiz sınırlarının farkına varma, bu sınırlardan kurtulma sürecidir. Kendi orijinal yüzünüzü keşfetmekten başka bir şey değildir” Öğretileriyle yaşamın bir bütün olarak algılanmasını dileyen Osho’dan kelimelerin dünyasına farklı bir bakış: Çünkü kelimeler sadece kendileri değildir. Tıpkı insanlar gibi onların da ruh halleri, kendilerine has iklimleri vardır.
Osho, bu kitapta “Şimdi ve Burada” olmanın önemine işaret ediyor. Her gün ve her an, çoğu kez farkında olmadan kullandığımız kelimeler, aynı zamanda fiziksel, duygusal, seksüel ve spritüel varlıklar olarak yaşamımızda yer alırlar.
Hırs, öfke, keder, endişe; kabullenme, bağlanma, değişim, can sıkıntısı; kapitalizm, ekoloji, evrim, varoluş, zihin, bilgi, adalet ve özgürlük… Her şey kelimelerde gizlidir. Hangi kelimeleri, hangi anlamda kullandığınız, kelimelerden ne anladığınız yaşamınızı belirler. Aydınlanmanın ABC’si, Osho’nun spritüel hayatı anlattığı, yaşayan ve şaşırtıcı bir sözlük.
15 Ağustos 2017
Atatürk ve Devlet Sosyalizmi
2-) Atatürk, 23 yaşında Harp Akademisi öğrencisiyken not defterine şöyle yazar: "Evvela sosyalist olmalı, maddeyi anlamalı"
3-) Atatürk, 1919’da Samsun’da karaya ayak basıp Amasya’ya geçerken Havza’da karşılaştığı bir Sovyet subayıyla söyleşisinde: Sovyet subayının ne yapmayı amaçlıyorsunuz sorusuna karşılık olarak, bizim hedefimiz devlet sosyalizmidir demiştir.
4-) Sabiha Sertel, anılarında 1924 anayasasının hazırlanması sırasında Ağaoğlu Ahmet Bey’in ağzından Mustafa Kemal’in devlet sosyalizmi düşüncesinde olduğunu şöyle anlatıyor:
"Devletçiliğin anayasaya girmesini istiyorlar. Bu şimdiye kadar kabul edilen maddelere zıttır. Mustafa Kemal’le bu konu üzerinde uzun boylu konuştuk. Kızdı, ‘ben Socialisme d’Etat istiyorum‘ dedi."
Mustafa Kemal Atatürk'ün ülkeye devlet sosyalizmini getirmek istediğini bazı kaynaklar iddia etmektedir.
Bunlardan birisine, Mustafa Kemal Atatürk'ün 1919'da Samsun'a çıkışının ardından Havza'da, Sovyet heyetinin başında bulunan bir albayla yaptığı görüşmede tanık olunmuştur. Atatürk, Sovyet albayının yönelttiği, yeni Türkiye Cumhuriyeti'nin biçimi konusunda, "Yâni Bolşevikliğin prensipleri üzerine kurulmuş bir cumhuriyet değil mi, Generalim?" sorusuna karşılık, "Öyle olacak, devlet sosyalizmi dersek, daha doğru söylemiş oluruz" yanıtını vermiştir.[10]
Yine Kurtuluş Savaşı döneminde çıkarılan Hâkimiyet-i Milliye gazetesinde, devlet sosyalizmine dair şöyle bir yazı bulunur: "Sosyalizm’in pek çok esaslarını, milli idaremizi bozmadan alır, tatbik ederiz. Şirketleri yavaş yavaş millileştiririz. Hükümet tekelini halk lehine çoğaltırız ve ayrıntısı burada uzun sürecek daha birçok ıslahat yaparız. Özel tabiriyle, bir nevi devlet sosyalisti oluruz. Fakat hakiki vasfımız, Avrupa matbuatının verdiği isimdir: Ulusçu Türk hükümeti!"[11]
Bir diğerini ise Prof. Dr. Reşat Kaynar aktarmıştır:
"1932 yılının Temmuz ayında, Ankara'da Birinci Türk Tarih Kongresine katılmıştım. Atatürk, her oturumu dikkatle izliyordu. Kongrenin sonunda verilen bir çaylı toplantıda, Atatürk'le iki saati aşan bir süre içinde konuşmuştuk. Bu konuşmanın önemli noktalarından biri de, Kemalizm hakkındaki sözleriydi. Atatürk:
'- Kemalizm diyorsunuz. Ne demek Kemalizm? Kemalizm demek (Socialisme d'Etat) demektir.' tarzında konuşarak, kamu teşebbüsünü savunmuştu.
26 Ağustos günü, İş bankasının kuruluş yıldönümünde de, özel teşebbüs hürriyetinin, iktisat siyasetindeki olumlu mevkiine işaret etti. Böylece Türkiye'nin ekonomik yapısına uygun bir iktisat siyaseti arayan Atatürk'ün, çeşitli şartlar altında, çeşitli davranışlarını görmüştük" [12] Reşat Kaynar bu anısında, aslında bu söylemlerin Atatürk'ün pragmatizminden kaynaklandığını söylemiştir.[kaynak belirtilmeli]
Mahmut Esat Bozkurt ise devlet sosyalizmini şöyle tanımlar: "Devlet Sosyalizmi, özel mülkiyeti tanıyan, fakat insanın insan tarafından sömürülmesini önlemek ve milli kalkınmayı başarmak için devlete ekonomik işlerde kontrol ve teşebbüs hak ve yetkilerini kabul eden bir sistemdir."[13] Lakin bu tanım, devlet sosyalizminin teorisyeni olan Lassalle'nin tanımıyla çelişmektedir.
Erich Von Daniken - Tanrıların Şoku
"TANRILARIN ARABALARI" yazarından...
Çok eski çağlardan kalma efsaneler, yazıtlar vearkeolojik bulgular, insanların binlerce, onbinlerce yıl öncesinde de dünya dışından gelenyaratıklarla temas kurduğunu işaret ediyor. Yeni Çağ'ın büyük kâşifleri, çoğu kez "vahşiler"tarafından bir zamanlar atalarını da ziyaret etmiş "Tanrılar" olarak karşılandıklarınıkaydetmişlerdir. Günümüzde de, uzaydan gelenkonuklarla ilgili sayısız tanık ifadesi vardır. Erich von Däniken, bu kitabında bir dizi metin veresimle bu karşılaşmaların nasıl cereyan etmişolabileceğini, "Tanrıların Şoku'na uğrayandünyalıların nasıl tepki gösterdiklerini, gelecekkuşaklara ne gibi aktarımlarda bulunduklarınıbelgelemeye çalışıyor.
Yeni şeyleri kafalan kanştınnak için değil, aksine onlan açıklalmak için getiriyoruz.(Galileo Galilei)
*
Bilgi ağacı gelecekte duruyor ve "her ilerleme sadece ütopyalann gerçekleşmesidir." (Oscar Wilde 1854-1900)
Tamamı burada...Erich Von Daniken - Tanrıların Şoku - Scribd
Mevlana Sanat
Senin ışığında öğrendim sevmeyi.
Senin güzelliğinde şiirler yaratmayı.
Dans edersin göğsümün içinde,
herkesten saklı,
fakat, görürüm seni ben bazen,
işte bu sanat o manzara.
Paul Auster - Ay Sarayı
Nikos Kazancakis - Zorba 'İnsanın anlayabilmesi için basit ve açık bir kalbe sahip olması gerekiyordu.'
Nahit Ulvi Akgün - Birisi
Bir şey var aramızda
Senin bakışından belli
Benim yanan yüzümden.
Dalıveriyoruz arada bir.
İkimiz de aynı şeyi düşünüyoruz belki,
Gülüşerek başlıyoruz söze.
Bir şey var aramızda
Onu buldukça kaybediyoruz isteyerek.
Fakat ne kadar saklasak nafile
Bir şey var aramızda,
Senin gözlerinde ışıldıyor,
Benim dilimin ucunda.
13 Ağustos 2017
Atatürk "Bilim ve Teknoloji"
Taassup cahilliğe dayanır. Bundan dolayı taassubu olan cahildir. İlim mutlaka cahilliği yener, o halde halkı aydınlatmak lazımdır. 1923
Dünyada herşey için, medeniyet için, hayat için, başarı için en gerçek yol gösterici ilimdir, fendir. İlim ve fennin dışında yol gösterici aramak gaflettir, cahilliktir, doğru yoldan sapmaktır. Yalnız ilmin ve fenin yaşadığımız her dakikadaki safhalarının gelişimini anlamak ve ilerlemeleri zamanında takip etmek şarttır. Bin, iki bin, binlerce yıl önceki ilim ve fen lisanının koyduğu kuralları, şu kadar bin yıl sonra bugün aynen uygulamaya kalkışmak elbette ilim ve fennin içinde bulunmak değildir. 1924
Gözlerimizi kapayıp tek başımıza yaşadığımızı düşünemeyiz. Memleketimizi bir çember içine alıp dünya ile alakasız yaşayamayız... Aksine yükselmiş, ilerlemiş, medeni bir millet olarak medeniyet düzeyinin üzerinde yaşayacağız. Bu hayat ancak ilim ve fen ile olur. İlim ve fen nerede ise oradan olacağız ve her millet ferdinin kafasına koyacağız. İlim ve fen için kayıt ve şart yoktur. Hiçbir tutarlı kanıta dayanmayan birtakım geleneklerin, inanışların korunmasında ısrar eden milletlerin ilerlemesi çok güç olur; belki de hiç olmaz. İlerlemede geleneklerin kayıt ve şartlarını aşamayan milletler, hayatı, akla ve gerçeklere uygun olarak göremez. Hayat felsefesini geniş bir açıdan gören milletlerin egemenliği ve boyunduruğu altına girmeye mahkumdur. 1922
Başarılı olmak için aydın sınıfla halkın zihniyet ve hedefi arasında doğal bir uyum sağlamak lazımdır. Yani aydın sınıfın halka telkin edeceği idealler, halkın ruh ve vicdanından alınmış olmalıdır. 1923
Halka yaklaşmak ve halkla kaynaşmak daha çok aydınlara yöneltilen bir vazifedir. Gençlerimiz ve aydınlarımız niçin yürüdüklerini ve ne yapacaklarını önce kendi beyinlerinde iyice kararlaştırmalı, onları halk tarafından iyice benimsenip kabul edilebilecek bir hale getirmeli, onları ancak ondan sonra ortaya atmalıdır. 1923
Bu millet ve memleket ilme, irfana çok muhtaç; tahsil yapmış, diploma almış gelmiş, olanları korumak kadar doğal ve lüzumlu bir şey olmaktan başka, parti parti eğitim ve öğretim görmek için ilim ve fen almak için Avrupa'ya, Amerika'ya ve her tarafa çocuklarımızı göndermeye mecburuz ve göndereceğiz. İlim ve fen ve ihtisas nerede varsa, sanat nerede varsa gidip, öğrenmeye mecburuz. Bu nedenle artık himaye ok zayıf kalır. Bunun yerine mecburiyet geçerli olur. 1923
İlim ve özellikle sosyal bilimler dalındaki işlerde ben emir vermem. Bu alanda isterim ki beni bilim adamları aydınlatsınlar. Onun için siz kendi ilminize, irfanınıza güveniyorsanız, bana söyleyiniz, sosyal ilimlerin güzel (yapıcı) yönlerini gösteriniz, ben takip edeyim.
İlerlemek yolunda yapılacak her önemli teşebbüsün, kendine göre önemli sakıncaları vardır. Bu sakıncaların en az dereceye indirilmesi için tedbir ve teşebbüslerde hata yapmamak lazımdır. 1927(2-600)
İnsanların hayatına, faaliyetine egemen olan kuvvet, yaratma ve icat yeteneğidir. 1930(15-262)
Manevî kuvvet ise özellikle ilim ve iman ile yüksek bir şekilde gelişir. 1922 (4-223)
Her işin esas hedefine kısa ve kestirme yoldan varmak arzu edilmekle beraber, yolun kabul edilebilir;
mantıki ve özellikle ilmi olması şarttır. (13)
Her
yeni yetişen kendinden eskisini beğenmeyecek kadar yükselirse o zaman,
ancak o zaman gelecek nesiller birbirinden kademe kademe yüksek seviyede
bir yükselme grafiği meydana getirebilir ki, insanlığın ilerlemesinin
amacı da budur. 1918(40)
Bir
millet için mutluluk olan birşey diğer millet için felâket olabilir.
Aynı sebep ve şartlar birini mutlu ettiği halde diğerini mutsuz
edebilir. Onun için bu millete gideceği yolu gösterirken dünyanın her
türlü ilminden, buluşlarından, ilerlemelerinden istifade edelim, ancak
unutmayalım ki, asıl temeli kendi içimizden çıkarmak mecburiyetindeyiz.
Milletimizin tarihini, ruhunu, geleneklerini gerçek, sağlam, dürüst bir
görüşle görmeliyiz. 1923 (5-141)
Hayati
gerçekleri bilerek, bilmeyenlere de uygun bir yol ile veya zor ile
anlatarak amacımıza yürüyeceğiz... Bizi o amaca varmaktan alıkoyan iki
kuvvet vardır. Biri dış düşmanlardır. Bunlar bizi bir sömürge haline
koymak için ilerlememizi istemeyenlerdir. Fakat çiftçi arkadaşlar,
muhterem babalar, bizim için bunlardan daha zararlı, daha öldürücü bir
sınıf daha vardır: O da içimizden çıkması muhtemel olan hainlerdir. Aklı
eren memleketini seven, gerçeği gören kimselerden böyle bir düşman
çıkmaz. İçimizde böyleleri çıkarsa onlar ya aklı ermeyen cahiller, ya
memleketini sevmeyen kötüler, ya gerçeği görmeyen körlerdir. Biz cahil
dediğimiz zaman mutlaka okula gitmemiş olanları kasdetmiyoruz.
Kastettiğim ilim, gerçeği bilmektir. Yoksa okumuş olanlardan en büyük
cahiller çıktığı gibi, hiç okumak bilmeyenlerden de, özellikle sizlerin
içinizde görüldüğü gibi gerçeği gören gerçek bilginler çıkar. 1923
(5-132)
Sanayileşmek, en büyük milli davalarımız arasında yer almaktadır. Çalışması ve yaşaması için ekonomik elemanları memleketimizde mevcut olan büyük, küçük her çeşit sanayii kuracağız ve işleteceğiz. En başta vatan savunması olmak üzere, ürünlerimizi değerlendirmek ve en kısa yoldan, en ileri ve mutlu Türkiye idealine ulaşabilmek için, bu bir zorunluluktur. 1937 (4-381)
Memleket için kaçınılmaz olan sanayiinin kurulması bitmedikçe her yönden kalp huzuru duymamıza
imkân
yoktur. Bu sebeple, memleketin sanayiye ait donanımını tamamlamak için,
bütün gayret ve dikkatinizi çekmeyi yerinde buluyorum. 1933 (4-359)
Türkiye'de devlet madenciliği, milli kalkınma hareketiyle yakından ilgili, önemli konulardan biridir. Genel sanayileşme düşüncemizden başka, maden arama ve işletme işine, her şeyden önce dış ödeme vasıtalarımızı, döviz gelirimizi artırabilmek için devam etmeye ve özel bir önem vermeye mecburuz. Maden Tetkik ve Arama Dairesinin çalışmalarına en yüksek gelişme hızım vermesini ve bulunacak madenlerin, verimlilik hesapları yapıldıktan sonra planlı şekilde hemen İşletmeye konulmasını temin etmemiz lazımdır. Elde bulunan madenlerin en önemlileri için, üç yıllık bir plan yapılmalıdır. 1937 (4-382)
İtiraf ederim ki, düşmanlarımız çok çalışıyor. Biz de onlardan daha çok çalışmaya mecburuz. Çalışmak
demek,
boşuna yorulmak, terlemek değildir. Zamanın gereklerine göre bilim ve
teknik ve her türlü medeni buluşlardan azami derecede yararlanmak
zorunludur. 1923 (5-91)
Harp sanayi kuruluşlarımızı, daha çok geliştirme ve genişletme için alınan tedbirlere devam edilmeli ve sanayileşme çalışmamızda da ordu ihtiyacı ayrıca göz önünde tutulmalıdır...Bütün uçaklarımızın ve motorlarının memleketimizde yapılması ve hava harp sanayimizin de bu esasa göre geliştirilmesi gerekir. Hava Kuvvetlerinin kazandığı önemi göz önünde tutarak, bu çalışmayı planlaştırmak ve bu konuyu layık olduğu önemle milletin görüşünde canlı tutmak lazımdır. 1937 (4-387)
İlim, tercüme ile olmaz, inceleme ile olur. (70-167)
Ben, manevî miras olarak hiç bir ayet, hiç bir dogma, hiç bir donmuş ve kalıplaşmış kural bırakmıyorum. Benim manevi mirasım ilim ve akıldır. Benden sonrakiler, bizim aşmak zorunda olduğumuz çetin ve köklü zorluklar karşısında, belki gayelere tamamen eremediğimizi, fakat asla taviz (ödün) vermediğimizi, akıl ve ilmi rehber edindiğimizi tasdik edeceklerdir. Zaman süratle ilerliyor, milletlerin, toplumların, kişilerin mutluluk ve mutsuzluk anlayışları biledeğişiyor. Böyle bir dünyada, asla değişmeyecek hükümler getirdiğini iddia etmek, aklın ve ilmin gelişimini inkâr etmek olur. Benim Türk milleti için yapmak istediklerim ve başarmaya çalıştıklarım ortadadır. Benden sonra beni benimsemek isteyenler, bu temel mihver (eksen) üzerinde akıl ve ilmin rehberliğini kabul ederlerse, manevi mirasçılarım olurlar. (129-18)
Hermann Hesse - Boncuk Oyunu
Mina Urgan - Bir Dinozorun Anıları
Ben tarafsız değilim. Açık seçik taraf tutuyorum. Yobazlığa karşıyım, ırkçılığa karşıyım, gericiliğe karşıyım. İnsanların sömürülmesine ve savaşa karşıyım. Sosyalizmden, sevgiden, kardeşlikten, aydınlıktan yanayım.
Belleğim de hiç güçlü değildir. Bunun nedeni, birçok şeyi kafamdan tamamiyle silmek istememdir belki de. Çünkü bizi derinden yaralayan olayları hiç anmamak, tümüyle unutmak, daha doğrusu unutmuş gibi davranmak zorundayız yaşamaya devam edebilmek için.
Anılarıma başlarken, her şeyden önce, gençliğin bir mutluluk, yaşlılığın ise bir mutsuzluk dönemi olduğu mitosunu yıkmak istiyorum. Gençliğin mutluluğu, gençlerin kendileri dışında neredeyse herkesin inandığı koca bir yalandır. Hiçbir gencin "genç olduğum için aman ne mutluyum" dediği duyulmamıştır. Ama her nedense ihtiyarlar "Ah! Gençken ne mutluydum!" diyerek kendilerini avutup dururlar.
I am an atheist still thank God...Luis Buñuel
Bir dostluğun devamı için az çok aynı çizgide fikir birliği olduğu sürece, ayrı kentlerde ya da ayrı ülkelerde yaşamanız, yıllarca birbirinizi görmemeniz dostluğu hiç zedelemez. Buluşur buluşmaz, iletişim yeniden kuruluverir dakikasında.
İstanbul büyümesine büyüdü; ama çirkinleşerek büyüdü.
Kafa işi yapanlarla kol işi yapanlar arasında ekonomik uçurumların açılmasına katlanamıyorum. Çünkü, kendi suçu olmadan, salt ailesinin ekonomik durumundan ötürü, kol işçisi Ahmet Efendiden kafasını işletmek olasılıklarının esirgendiği için, onun benim gibi profesör değil de çöpçü kaldığını düşünüyorum ve bu yüzden de ömrü boyunca benden daha az para kazanarak cezalandırılmasına gönlüm râzı değil.
Sürekli olarak kişisel mutluluk peşinde koşmak, bir kepazelikten başka bir şey değildir.
Böyle bir dünyada, bunca felaket, bunca yoksulluk, bunca haksızlık ortasında,
gerçekten insan sayılamayacak yaratıklar mutlu olabilirler.
‘’Bana ne dünyanın şurasında burasında, hatta kendi ülkemde kanlı savaşlar varsa;
benim evimde yok ya’’ derler böyleleri.
Başkalarını sokan yılanın günün birinde onları da sokabileceğini hiç düşünmezler bu geri zekalı ‘’bana ne’’ciler.
5 Mayıs 1972’de Deniz’lerin sabaha karşı asıldıklarını duyduğum gün çok yoğun bir utanç yaşamıştım. O üç çocuk kan dökmemişlerdi, kimseyi öldürmemişlerdi ve henüz yirmi beş yaşına basmamışlardı.
Başka bir utanç günüm, Kasım 1982’de faşist anayasasının neredeyse bütün memleket tarafından kabul edildiği gündü.
Bütün Türkler adına utanç duydum.
Yurtseverlikle milliyetçilik kavramları birbirlerine karışır genellikle. Oysa bu ikisi
arasında dünyalar kadar fark vardır.
Yurtsever, doğduğu büyüdüğü toprakları sever; kendi milletinin insanlarına yakınlık
duyar.
Oysa milliyetçi, kendi memleketini yeryüzünün en üstün ülkesi, bu ülkenin insanlarını dünyanın en üstün soyu sayar. ...Böylece faşizme yönelir.
Gelgelelim, "gençlik yanılgılarıdır, olur böyle şeyler" diyerek hoşgörebileceğimiz yaşı çoktan geçmiş, neredeyse kırkına gelmiş bir adam, hala ırkçıysa, hala faşistse; liberal ekonomiyi sömürüp, dalavereyle muazzam servetler yığıyorsa; her gün yalan söylemeyi hakkı sanıyor ve her gün ağız değiştiriyorsa; hala köktendinci bir yobazsa; kadınlara toplumda yer vermeye yanaşmıyorsa; 1400 yıl önceki yaşam biçimini özlüyorsa; kendi dininden ve soyundan olmayanları kıtır kıtır kesmeye hazırsa; asıl amacı demokrasiden işine geldiği kadarı yararlanıp sonra demokrasiyi ortadan kaldırmaksa; bizler demokrasi adına neden böyle bir adama hoşgörü gösterelim.?
Bir insan ne denli üstün zekalı ve bilgili olursa olsun, eğer duyarlılıktan yoksunsa; kafa açısından görkemli bir dev, duygu açısından zavallı bir cüceyse, ben neyleyim böyle bir adamın dostluğunu?
Ancak kadınlara özgü bilinen niteliklerle erkeklere özgü bilinen nitelikleri kendi benliklerinde uyumla kaynaştıranlar gerçek insanlardır. Cinsel açıdan değil, ama ruhsal açıdan biraz hermafrodit olmak gerekir, gerçek bir insan sayılabilmek için.
Psikolojik açıdan kadın erkek ayrımını tamamiyle yanlış buluyorum. Çünkü gerçek bir insan kadın ve erkeğin uyumlu bir karışımıdır.
Umberto Eco - Anlatı Ormanlarında Altı Gezinti
Emily Dickinson - Şiir ve Kadın
Cenneti yukarıda hiç bulamaz
Aşağıda bulamayan.
Tanrı'nın konutu benimkiyle yanyana
Eşyası aşktan.
“Bana, tatlım, iki miras bıraktın,-/ Aşk mirasıydı biri/ Gökteki Tanrı sevinirdi,/ O’na sunulsaydı eğer; / Bana acının sınırlarını bıraktın/ Engin deniz gibi;/ Sonsuzluk ve zaman arasında,/ Senin bilincin ve benimki.“
“Kalbim, unutacağız onu,/ Bu gece, sen ve ben./Ben ışığı unutayım,/Onun sıcaklığını sen. /Unuttuğun vakit, söyle bana,/ Ola ki düşüncem donar./Acele et, oyalanırken sen,/Hatırlayabilirim tekrar.“
Agorafobik Kadınlar....
Agorafobi kavramına gerçekten kadın perspektifinden bakmak için, tarihin en ünlü münzevilerinden biri olan Amerikalı kadın şair Emily Dickinson'ın yaşantısına bakmak gerek. Dickinson, bir şiirin de şöyle der:
"Yazgıysa neden bütün bunlara
Diyarı yok erkek akrabanın
Bir zindandan başka
Hapsettiği –Yalnızca Ev"
Tık...http://www.gnoxis.com/agorafobik-kadinlar-18949.html
12 Ağustos 2017
Can Yücel "Dünyada Can’ın yaşadığını hatırlamak için Şerefinize "
10 Ağustos 2017
Edip Cansever - İzmir’in Akşamları
İzmir’in akşamları İzmir’in,
Herkes saadetini düşünür.
Öpülmez ki denizlerin rüzgârı,
Kolay kolay öpülmez ki.
Bir kaçar bir de durur
Kadınlar gibi.
Denizlerin rüzgârı denizlerin,
İnsan unutur yalnızlığını.
Gemiler yelken açar uzaklarda,
Kim sevmez bu saatlerde yolculuğu.
İzmir’in denizleri koskocaman
Çocuklar uzatır ayaklarını denize.
Midye keser ayaklarını kaçarlar
Sevine sevine.
İzmir’in akşamları İzmir’in,
Nasıl sevilmez
böyle akşamlar.
Bir yanar bir söner Karşıyaka’nın ışıkları,
Gün olur insanı deli eder.
İzmir’in ışıkları İzmir’in,
Barların, vitrinlerin önünde
Gemiler gelir rüzgârla dolu,
Gemiler gider ışıklar içinde.
Mevlana - Gitme Bensiz
A dostların yaşayışı, gül bahçesine gitme bensiz.
A gök, dönme bensiz; a ay, parlama bensiz; a toprak, göverme bensiz; a zaman, geçme bensiz.
Bu dünya seninle hoş, o dünya seninle güzel; bu dünyada kalma bensiz, o dünyaya gitme bensiz.
A iz’an, bilme bensiz; a dil, söyleme bensiz; a göz, görme bensiz; a can, gitme bensiz.
Gece, ay ışığında gösterir yüzünü; ben geceyim, sen aysın bana; a can gitme bensiz.
Diken güle sığındı da öyle korundu ateşten; sen gülsün, ben dikeninim senin, gül bahçesine girme bensiz.
Gözün üzerimdeyken, senin kıvrık kamçının emrinde koşar dururum.
Sen yine hep bak bana böyle, hep sür beni; gitme bensiz.
A neşe, padişahın meclisine girip de içme bensiz.
A bekçi, varıp da padişahın damına çıkma bensiz.
Eyvahlar olsun bu yola iz bilmeden düşene.
İzini izlediğim sensin benim, a yol-iz bilen, gitme bensiz.
Başkaları aşk diyorlar; ben, aşkın da padişahı diyorum sana.
Ey şunun, bunun aklına, vehmine bile gelmeyen, gelmeyecek kadar yüce olan, gitme bensiz.
07 Ağustos 2017
Rabindranath Tagore - Duam budur
Marilyn Monroe "Her şeyin bir nedeni olduğuna inanırım."
04 Ağustos 2017
Turgut Özakman - Şu Çılgın Türkler
MÜRETTEP KOLORDU...
Ağır yaralıları ilk bakımlarını yapıp bulabildiği her taşıtla Eskişehir'e yolluyordu...Hastane kan ve yara kokmaktaydı...Koridor yeni gelen yaralıların yattığı sedyelerle dolmuştu...Gencecik bir er "anacığım" diye inliyordu...Halide Hanım "Savaş denilen ziyafetin mutfağındayız..." dedi,"...Nasıl? Dayanabilecek misin?"Nesrin içi çekilerek,"Çalışacağım efendim" dedi...Ameliyattan çıkmış hastaların koğuşuna doğru ilerlediler...Şu Çılgın Türkler
Tamamı burada... Turgut Özakman Şu Çılgın Türkler
Che Guevara ile Fidel Castro arasındaki diyalog
"ekonomiyi düzeltmeliyiz, kaynakları etkin kullanmalıyız"
yönünde söylev verirken
"aranızda iyi bir ekonomist var mıdır?"
der. Koca salonda bir tek Che'nin eli havadadır. Fidel bunun üzerinde Che ye
"senin ekonomiden anladığını bilmiyordum"
der. Che tarihi yanıtını verir
"ben senin: aranızda iyi bir komünist var mı? dediğini sanmıştım..."
NOT: Burada püf nokta İspanyolca'da "economista" ile "comunista" arasındaki okunuş benzerliğidir.
Meksikada Castro ile Che'in bir dostlarının evinde yediği yemek sonrasında geçtiği diyalog:
(Asıl konu şudur; Castro Kübada yapmak istediklerini anlatır. Sonra Ernesto'ya "Sen de benim ile bu yola çıkacak mısın?"dır)
Castro: "Ernesto, Şimdi benimle Kübaya gelip devrimi yapacak mısın?"
Ernesto: "Sen biraz delisin! Devrimi yapacağız halkı kurtaracağız."
(Birbirlerine bakıp gülerler)
Castro: "Evet Ernesto, cevabını bekliyorum "
Ernesto: "Tamam geleceğim ama bir şartım var; Küba'dan sonra Bütün Latin Amerikada sonrada dünyada yapacağız bu devrimi!"
Castro (Gülümseyerek): "Ben biraz deliyim; fakat dostum, sen zır delisin!"
Albert Einstein 10 Maddelik HAYAT Dersi
“Benim özel bir yeteneğim yok. Yalnızca tutkulu bir meraklıyım.”
Sizin merakınızı çeken nedir? Neyi en çok merak ediyorsunuz? Benim merak ettiğim neden bazı insanların başarılı olup bazılarının olamadığıdır. Bu yüzden yıllarca başarı üzerine çalıştım. Merakınızın peşinden giderseniz başarıya ulaşırsınız
2- Azim paha biçilmezdir!
“Çok zeki olduğumdan değil, sorunlarla uğraşmaktan vazgeçmediğimden başarıyorum.”
Belirlediğiniz yolun sonuna ulaşacak kadar sabırlı mısınız? Posta pullarının gideceği yere varasıya kadar mektuba yapışıp kalmasından ötürü çok değerli olduğu söylenir. Posta pulu gibi olun ve başladığınız işi bitirin.
3- Bugüne odaklanın!
“Güzel bir kızı öperken düzgün araba kullanan birisi, öpücüğe hak ettiği dikkati vermiyor demektir.”
İki atı aynı anda süremezsiniz. Bir şeyler yapabilirsiniz ama her şeyi yapamazsınız. Şimdiye odaklanın ve bütün enerjinizi şu anda yaptığınız işe verin.
4- Hayal gücü güç verir!
“Hayal gücü her şeydir. Sizi bekleyen güzelliklerin önizlemesi gibidir. Hayal gücü bilgiden daha önemlidir.”
Hayal gücünüz geleceğinizi belirler. Einstein şöyle der: “Zekanın gerçek göstergesi hayal gücüdür, bilgi değil”. Bu yüzden hayal gücünüzün hantallaşmasına izin vermeyin.
5- Hata yapın!
“Hiç hata yapmamış bir insan yeni bir şey denememiş demektir.”
Hata yapmaktan korkmayın. Eğer nasıl okuyacağınızı bilirseniz hatalar sizi daha iyi bir konuma getirebilir. Başarılı olmak istiyorsanız yaptığınız hataları üçe katlayın.
6- Anı yaşayın!
“Ben geleceği hiç düşünmem, ne de olsa gelecektir.”
Geleceği ayarlamanın tek yolu olabilidiğiniz kadar şimdide olmaktır. Şu anda dünü ya da yarını değiştiremezsiniz. Önemli olan tek an şimdidir.
7- Değer yaratın!
“Başarılı olmaya değil, değerli olmaya çalışın.”
Zamanınızı başarılı olmak için harcamayın, değerler yaratın. Eğer değerli olursanız başarı kendiliğinden gelecektir.
8- Farklı sonuçlar beklemeyin!
“Delilik: Aynı şeyleri tekrar tekrar yapıp farklı sonuçlar beklemek.”
Hergün aynı rutinde yaşayarak farklı görünmeyi bekleyemezsiniz. Hayatınızın değişmesini istiyorsanız kendinizi değiştirmelisiniz.
9- Bilgi deneyimden gelir!
“Bilgi malumat değildir. Bilmenin tek yolu deneyimlemektir.”
Bir konuyu tartışabilirsiniz ama bu size sadece felsefi bir anlayış kazandırır. Bir konuyu bilmek istiyorsanız onu deneyimlemelisiniz.
10 - Kuralları öğrenin, daha iyi oynayın!
“Oyunun kurallarını öğrenmek zorundasınız. Böylece herkesten iyi oynayabilirsiniz.”
Yapmanız gereken iki şey var. Birincisi oynadığınız oyunun kurallarını öğrenmek. İkincisi ise oyunu herkesten iyi oynamayı istemek. Bu iki şeyi yaparsanız başarı sizinle olur!
Babanız Yaşasaydı Ona Ne Söylerdiniz?
Yağmur Kızılok (Fikret Kızılok)
"Baba, emin ol, hiçbir şey kaçırmadın. Türkiye aynı Türkiye... İnsanlar gittikçe daha da aynılaşıyor ve kalabalıklaşıyor. Belki kaçırdığın tek şey, senin teknende seni anarak yediğim güzel balıklar ve içtiğim şaraplar. Bir de, 30'una yaslanmış oğlunun gittikçe sana benzeyen hali... Üstelik fotoğrafına bakınca beni fotoğrafçılık yapmaya iten nedeni daha da iyi anlıyorum. Ne güzel bakmışsın be baba!"
Teoman (Hasan Basri Yakupoğlu)
"Bir çocuk iki yaşındayken babası ölmüşse, onunla ilgili anıları varlığıyla değil, yokluğuyla ilgili oluyor. Yine de iki tane anı parçacığı kalmış bende. Birinde, ben gece yarısı uyanmışım, sen koşup kucağına alıyorsun... Diğerindeyse, salonda hazırlanmış bir yatakta bitkin yatıyor ve sürekli öksürüyorsun. İkişer saniyelik iki hatıra... Resimlerine baktım hep. Şimdi benim boy- larımda aynı boydaymışız zaten esmer, zayıf, güleç, zarif bir adam. Evde senden bahsedildiği ve ağlanıldığı zamanlarda içeriye kaçtıysam da bir kulağım orada oldu hep. Mavi gömlekleri sevdiğini, günde iki kere tıraş olduğunu, inatçılığını, zekiliğini ve nasıl tüm ailenin gözbebeği olduğunu öğrendim yan odadan. Adımı koyarken de zorlanmışsın. Hatta adım önce Alper'miş, nüfus cüzdanımı çıkarttıktan sonra Teoman ismini çok beğenip değiştirmişsin ismimi. Adımı çok sevişim ondan. Seni tanıyan herkesin, geçen onca yıla karşın adını söylerken sesleri titriyor ve gözlerinde hep bir sevgi ve buğu var. Azıcık zamanda herkesin kalbine girmiş ve çıkmamışsın. Ölerek beni çok üzdün; ama böyle bir adam olduğun için hep gurur duydum seninle. Beni tanısan, sen de gurur duyardın, eminim..."
Kerem Alışık (Sadri Alışık)
"Günaydın babacığım. Nasıl iyi uyudun mu? Ben pek uyuyamadım. Tuhaf bir rüya gördüm. Göz gözü görmez bir güz gecesinde uzaklara; çok uzaklara giden bir gemiye biniyorsun. Bütün dostlar, seni sevenler, hayranların orada. Hepsiyle teker teker vedalaşıyorsun. En sonunda sıra bana geliyor. Sen rüzgara doğru durmuşsun. Sarılıyoruz birbirimize; hiç bırakmamacasına... Nefesinle, kokunla, sıcaklığınla, yüreğinle; bütün varlığınla kucaklıyorsun beni. Yorgun ellerinde bir kez daha tanışıyorum sevgiyle. Sonra göz göze geliyoruz. 'Bu bir veda değil, bir merhabadır' diyorsun, 'Annene, sana ve hayata...' Sonra ayrılıyoruz. Ben rıhtımda kalıyorum. Sen gemiye çıkıp bana el sallıyorsun. Ben teşekkür ediyorum sana. Bana; güvenmeyi, sevmeyi, inanmayı ve hayatı öğrettiğin için. İşte böyle bir rüyaydı babacığım. Ne denir? Hayırlı olsun inşallah."
Kenan Doğulu (Yurdaer Doğulu)
"Bugünüm sensiz geçti Cehennemde bir asırdı sanki Gözlerim iflas etti Çığırından çıktı gözyaşlarım Hani her şeyindim bensiz sen yoktun Ayrılamazdık ya Gül dudaklım sihir gözlüm dön... Karabulutları sensizliğin Çöküyor üstüme yavaş yavaş Çiçeğimin renkleri bir bir soluyor Sensiz günlerde pembeler nerde? Yanarım ben sensizliğime Doyamam senin sevgine Bağlarım kopar uçarım gökyüzüne Umutlar gelip geçer Mutluluklar bir an sürer Sensizlik canım ölümden beter
Emrah Karaca (Cem Karaca)
"Sürekli, tekrar tekrar senin geldiğini görüyorum rüyalarımda ve konuşuyoruz... Ben hep hesap soruyorum, 'Neden bırakıp gittin, neden böyle, nasıl?' diye... Ama gerçekten gelsen, herhalde konuşmadan sadece özlemle, hasretle ve daha önce hiç sarılmadığım gibi sarılır öperdim seni; sözcüklere, cümlelere gerek duymadan... Seni seviyorum baba ve teşekkür ederim sana; bana bu kadar güzel bir isim bıraktığın için..."