Meditasyon hakkında dünyanın her yerinde hüküm süren bin bir yanlışlık
var. Meditasyon çok basittir: O, bilinçten başka bir şey değildir.
Kutsal sözleri yinelemek değil, o bir mantra tekrarlamak veya zikir
çekmek değildir. Bunlar hipnotize edici metotlardır. Onlar sana belirli
bir tür rahatlama verebilir ― bu rahatlamada hiçbir yanlışlık yok; şayet
biri sadece gevşemeye çalışıyorsa, o mükemmelen iyidir. Herhangi
hipnotize edici bir metodun yardımı olabilir, ama biri gerçeği bilmek
istiyorsa, o yeterli değildir.
Meditasyon basitçe senin bilinçsizliğini bilinçliliğe dönüştürmek anlamına gelir. Normalde zihnimizin sadece onda biri bilinçlidir, ve onda dokuzu bilinçsizdir. Zihnimizin yalnızca küçük bir kısmı, ince bir tabaka, ışığa sahiptir; başka bir deyişle adeta tüm ev karanlığın içindedir. Ve meydan okuma, kuytu bir yer veya karanlık bir köşe bile kalmamacasına tüm ev ışıkla dolana kadar bu küçük ışığı yaymaktır.
Tüm ev ışıkla dolduğunda, yaşam bir mucize olur; büyüleyici bir niteliğe sahip olur. Artık o sıradan değildir ― her şey olağanüstü olur. Sıradan olan kutsala dönüşür, ve hayatın küçük şeyleri kimsenin hayal edemediği kadar olağanüstü derecede anlamlı olmaya başlar. Sıradan taşlar elmas kadar güzel görünür; tüm varoluş aydınlanır. Sen aydınlandığın an, varoluşun tümü aydınlanır. Eğer sen karanlıksan, tüm varoluş karanlıktır. O tamamen sana bağlıdır.