Zenginler savaş çıkardığında ölen fakirlerdir.
Yalnızlık; düşündüklerinizin kafanızın duvarlarına çarpıp tekrar içeride kalmasıdır.
Neden iki ayrı kişi olduğumuzu anlamıyorum. Kendim kalarak, sana dönüşmeyi isterdim.
'Sen bana gereklisin” diyordu, “diğerleri yalnızca bir tesadüf.”
Ne kadar az bilirseniz o kadar şiddetle savunursunuz.
Belki de özgürlük denilen şey insanın kendi içine kapanışıdır. Yalnızlıktır.
İnsan olmanın ilk koşulu, bir şiddet eylemine katılmayı dolaylı ya da dolaysız reddetmektir.
İntihar bir kaçış değil, reddediştir.
Aşk; iki insanın bilinçlerini birleştirme çabasıdır. Boşuna bir çaba çünkü insan kendi bilincine mahkumdur.
Nesnelerin bir ters yüzü vardı. İnsan aklını kaçırdığı zaman bunu görürdü.
Var olmak susamadan içmek gibi bir şeydir.
Hayatta yapılacak o kadar çok hata var ki, aynı hatayı yapmakta ısrar etmenin anlamı yok.
Savaşta ölen bir tek çocuk karşısında, benim bütün kitaplarımın ne değeri var?