Yalnızlık bir yağmura benzer
Yükselir akşamlara denizlerden
Uzak, ıssız ovalardan eser
Ağar gider göklere, her zaman göklerdedir
Ve kentin üstüne göklerden düşer.
Erselik saatlerde yağar yere
Yüzlerini sabaha döndürünce sokaklar
Umduğunu bulamamış, üzgün yaslı
Ayrılınca birbirinden gövdeler
Ve insanlar karşılıklı nefretler içinde
Yatarken aynı yatakta yan yana
Akar, akar yalnızlık ırmaklarca.
Çeviri: Behçet Necatigil