Aziz Nesin, ''Türkiye'de her üç kişiden beşi şairdir'' demişti. Bu ironik yaklaşım, şiirin neredeyse ulusal sanatımız olduğunu vurgulaması açısından da ilginç. Gerçekten de şiir, toplumumuzun geleneksel estetik ifade biçimidir. Ne var ki, sözlü kültür olarak kökleri çok eski olmasına karşın, modern bir yazılı etkinlik olarak, örneğin bir Fransız şiiri kadar köklü, yaygın ve etkili değildir. Bu durumun çeşitli nedenleri arasında, şiir üzerine üretilmiş düşüncelerin yetersiz oluşu ilk başta sayılabilir. İşte, ülkemizin modernleşme sürecinde önemli bir yeri olan Yaşar Nabi Nayır, 1948 yılında, sanırım benzer kaygılarla bu yapıtın daha dar kapsamlı biçimini hazırlamıştı. Aradan geçen yarım yüzyılda, şiirimizin önemli bir gelişme göstermesinin, en az Garip Şiiri, Nazım Hikmet Şiiri, 1940 Kuşağı Şiiri, İkinci Yeni Şiiri gibi şiirsel deneyimler öne sürülerek kanıtlanabileceği göz önüne alınırsa, yenilenmiş ve geliştirilmiş biçimiyle Şiir Sanatı gibi bir yapıtın önemi anlaşılabilir. Kitapta yer alan Victor Hugo'dan İlhan Berk'e, Özdemir İnce'den Paul Valery'ye, Octavo Paz'dan Mehmet H. Doğan'a, dünyanın ve ülkemizin önde gelen şair ve yazarlarının şiir konusundaki düşüncelerinin, şiirler ilgilenen herkesin ilgisini çekeceği kanısındayız.
