Doğru bir adam doğruluk bakımından doğru bir devletten ayrı olmayacak, onun benzeri olacaktır.
Bir şey iyi başlarsa zamanla iyiye, kötü başlarsa zamanla daha kötüye gider. Her şey sonunda kendinin son gücüne varır.
Eğriliğin öyle bir gücü var ki nerede olursa olsun bir şehirde, bir ailede, bir orduda ya da başka herhangi bir toplulukta kendini gösterir. İnsanları iş göremez hale sokar.
Bir insanın tek bir işi olunca iyi yapar onu, işler çoğalınca hiç birini ün sağlayacak kadar iyi yapamaz.
Toplumu yapan, insanın tek başına kendi kendine yetmemesi, başkalarını gereksemesidir.
Sizler, eğriliğin doğruluktan üstün olduğunu bu kadar yaman savunabildikten sonra yine de kanmıyorsunuz buna! Gerçekten de tanrısal bir şeyler olacak sizde.
Savaş, teklerin hayatında olduğu gibi toplumun hayatında da kötülüklerin kaynağı olan şeyden, başkalarından çok mal edinmek hırsından doğuyor.
Değerli insan kendine yeter; tek başına yaşamanın tadına varabilir. Herkesten daha az arar başkalarını.
Doğruluk varsa, bir tek insanda olduğu kadar bütün insan topluluğunda da vardır değil mi?
Bir devleti akıllı yapan şey ne ise, insanı akıllı yapan şey de odur.
Kendinin kölesi olan, kendinin efendisi de demektir.
İçimizdeki yanlardan her biri kendi işini gördüğü vakit biz de kendi ödevini yapan doğru kişiler oluruz.