"Kapıyı Açmak" Orhon M. Arıburnu

Yaşam boyu, doğru bildiğimizi sürdürmeye, yanlışımızı, eksiğimizi düzeltmeye, azaltmaya çalışırız. Döner dolap durana değin sürüp gider çabalarımız. Gene de tam olamayız.. Ama kimin içindir, ne içindir bu uğraşılar. Bir elden alıp öbürü ile vermeler ne içindir biliriz.

Bazı söyleşilerimde, şöyle bir benzetmeye yer veririm, hoş görüle:

Bir ağacın, kökü, gövdesi, dalları Halksa, Onun meyvaları da, Ozanları, Yazarları, Çizerleridir.. Sanatçılarıdır.. Düşünürleridir..

Elma ağacında elma yetişir.. Meyvaların özü, özelliği, lezzeti, önce köklerinde oluşur.. Mayalaşır.. Gövdeler, dallar, yapraklar, katar katabildiklerini meyvalar için..

Son işlem, son çaba, son kaynaşma, meyvada yürütülür.. Tüm emekler onda şekillenir, onda güzelleşir onda görünür, onda renklenir. Acıdır, tatlıdır, buruktur..

Kökler öğünür, meyvalarım diye; meyvalar öğünür, dallarım, gövdem, köklerim diye...

Sürüp gider bu doğal gelişim, bu doğal dayanışma, bu ortak çaba, ortak sevgi, sessizce, kardeşçe...

Evet, Elma ağacında Elma yetişir.. Yetiştiren kökler görünmez, Elmalar görünür. Elmalar da sırtını dönmez, ağaca arka çıkar, koskoca ağacını çekirdeğinde gizler, yüreğinde korur, kollar, çoğaltır..

Meğer ki bir ağaca ters aşılar yapılmasın, ürünler yozlaştırılmasın, doğal gelişim saptırılmasın, kökler başka, meyvalar başka konuşturulmasın

İnsanlar Sevgisiz, İnsanlar Onursuz, İnsanlar Ezilmiş, buruk, çaresiz bırakılmasın. Çağ dışına kayılmasın. Güzel emek, kutsal emek sevilsin, sevdirilsin.. Eğriler eğitilsin.. Doğruya, gerçeğe saygı duyulsun.. Özgürlük horlanmasın. Toplum durdurulmasın. Kokuşmasın. Aksın.

Yamuk eller, çirkin eller, Hayın eller kırılsın!..

Berlin, 15 Haziran 1982

Orhon Murat Arıburnu
Buruk Dünya