14 Mart 2021

Şiirin İlk Atlası - Metin Altıok

Serçe kuşu yağmurlu bir günde, şimşekler çakıp gök olanca hızıyla gümbürderken, yere sırtüstü yatmış, havaya kaldırdığı incecik ayaklarıyla boşluğu dövermiş. Bu tuhaf durumu görenlerin ‘Neden böyle yapıyorsun?’ sorusuna ‘Bunca mahlukat var yeryüzünde, gök yıkılıp üstümüze düşerse hepsi telef olacaklar. Ben de göğü tutmak için kaldırdım ayaklarımı’ cevabını vermiş. Sonra içtenlikle ‘Kaldırdım kaldırmasına ama yine de korkudan yüreğimin kırk kantar yağı eriyor’ diye eklemiş. Çevresindekiler ‘Amma yaptın ha, sen kendin beş dirhem etmezsin. Bu kırk kantar yağ da neyin nesi!’ diyerek alaya almışlar serçeyi. Serçecik şöyle bir bakmış yüzlerine, ‘Siz bunu anlayamazsınız. Varın gidin işinize. Herkesin kendine göre kantarı, topuzu var’ demiş.