19 Ağustos 2019

Tevfik Fikret " Fikri hür, irfanı hür, vicdanı hür bir şairim "

Kimseden yardım ummam, dilenmem kol kanat
Kendi boşluğum, kendi göklerimde kendim uçarım
Eğilmek, tutsaklık boyunduruğundan ağırdır boynuma
Fikri hür, irfanı hür, vicdanı hür bir şairim
*
Devril ey köhne bağımsızlık tahtı
Eziciliğinin altında inliyor kuşaklar
Parçalan ey sönük taç
Ne savaşçı, ne savaş ve yayılma
Ne sataşma, ne sultanlık, ne eşkıyalık
Ne yakınma, ne zulüm ve baskı
Ben benim, sen de sen
Ne efendi, ne kul
Yırtılır, ey köhne kitap yarın
Düşünce mezarı olan sayfaların
Bunu kimden umalım
Bu büyük yaratılış devrimini kim
Hangi güç üstlenecek
Evrenin sahibi, evet gerçek
Evrenin sahibi olan ululuk
O yaklaşılmaz suskun yüz
Ama kaynağı o hep bu kavgaların.

Tarih-i Kadim (Eski Çağlar Tarihi) 

*

Bir gün fen yapacak, şu kara toprağı altın
Her şey bilim gücüyle olacak buna inandım.