Tevfik Fikret " Fikri hür, irfanı hür, vicdanı hür bir şairim "

Kimseden yardım ummam, dilenmem kol kanat
Kendi boşluğum, kendi göklerimde kendim uçarım
Eğilmek, tutsaklık boyunduruğundan ağırdır boynuma
Fikri hür, irfanı hür, vicdanı hür bir şairim

*

Devril ey köhne bağımsızlık tahtı

Eziciliğinin altında inliyor kuşaklar

Parçalan ey sönük taç

Ne savaşçı, ne savaş ve yayılma

Ne sataşma, ne sultanlık, ne eşkıyalık

Ne yakınma, ne zulüm ve baskı

Ben benim, sen de sen

Ne efendi, ne kul

Yırtılır, ey köhne kitap yarın

Düşünce mezarı olan sayfaların

Bunu kimden umalım

Bu büyük yaratılış devrimini kim

Hangi güç üstlenecek

Evrenin sahibi, evet gerçek

Evrenin sahibi olan ululuk

O yaklaşılmaz suskun yüz

Ama kaynağı o hep bu kavgaların.

Tarih-i Kadim (Eski Çağlar Tarihi) 

*

Bir gün fen yapacak, şu kara toprağı altın
Her şey bilim gücüyle olacak buna inandım.