Alphonse de Lamartine - Sonbahar

Selâm! son yeşili tac eden ağaç!..

Otlarla karışık sarı yapraklar!.
Güzel günlere vedâ!. bu yaslı yamaç
Benim özlediğim acıyı saklar.

Evet güz… tabiat dirilmez bugün;
O sisli cezbeye kapılır kişi :
Bu bir dost vedaı, veya ölümün
Asla bitmiyecek gülümseyişi!..

Tarla, güneş, vâdi ve canım toprak
Bir damla yaş olan şükranıma gel!..
Hava ne kokulu, ışık ne berrak?.
Ve ölü gözlerde güneş ne güzel?.

Muradım bitirmek dibine kadar
Bu acı yaşlarla dopdolu tası;
Ömrüdür içtiğim fakat ne çıkar?.
Belki lezzetlidir bir tek damlası.

Bana kokuları göklere değin
Hayata, güneşe vedâ ederek
Melteme karışan hasta çiçeğin
Can verişi gibi tükenmek gerek!..

Tercüme: İ. Cevdet Arısu