Pastoral ve lirik bakış açısı, “Kardeş Sofrası”nda, benzer dizelerle örülürken, doğayı, böylesine değiştirip yumuşatan, yaşanacak yurtlara dönüştüren insana ve yaşama sanatına evrensel bir övgü de sözkonusudur. Şair, Anadolu insanını, ortak bir hümanizm duygusuyla takdir eder:
Sen bütün sevinçlerin kaynağısın, ey insan!
Tabiata güzellik örer senin düşüncen.
Mavi gök örtüsüne işlenen sonsuz zaman,
Yaşamak...bir dağ boyu yaşamak, her endişen