Ufuk çekiliyor,
Kumsal genişliyor,
Kısalıyor adımlarımızsa.
Kumlar mı?
Makina ölüleri, füze artıkları, sakat uydularla
Barbar medya, gazeteler, zor söylemleri,
Bilimsiz karmaşa.
Yaz oysa,
En güzel orda yazlardı.
Kabuklaşabilir akrep kendi hızında,
Yılanların derileri demirden
Düşlerimiz kırılıp ufalanıp
Gelincikler soluyor dokunmadan,
Deniz uzaklaşıyor.
Deniz uzaklaşıyor gitgide,
Uçurumlar akan ırmak o deli
Yok şimdi,
Yalnızlığın damarını besliyor
Kirli yoğun kandırılmış suyla.
Biz mi? Biz değiliz, önceki dün bugün başka,
Dokumuzu değiştiriyorlar hızlı vuruşlarla,
Tutunamıyoruz ilgilerimize, sevgilerimize
Ve aşka.
Deniz uzaklaşıyor...