Yüreğim konuşurken ben susmayı beceremem.
Eğer içimdeki söz seli taşmazsa ben boğulurum.
Mutsuz olduğumuzda başkalarının mutsuzluğunu daha iyi hissedebiliyoruz.
Nastenka, böyle bir aşk kimileyin insanın yüreğini üşütür,tinini
ezer.Senin elin soğuk, benim ki ise alev alev yanıyor. Nastanka ne kadar
körsün! Mutlu bir insan kimileyin ne kadar da çekilmez oluyor. Ama ben
sana darılamazdım.
Bakın neden hepimiz kardeş gibi değiliz? Neden en iyi yürekli insan bile
karşısındakinden bir şeyler saklıyor ve ondan sakınıyor? Sözlerinin
boşa gitmeyeceğini biliyorsan neden içindekini hemen ve açıkça
söylemiyorsun? Herkes olduğundan daha kapalı görünüyor ve sanki
duygularını çok çabuk dile getirirse kendi duygularını incitmekten
korkuyor.