İnsanları
birleştiren duygular, ayıran da fikirlerdir. Duygular bizi bir araya
getiren basit bir bağdır. Fikirler ise çeşitlilik prensibinin
temsilcisidir ve bu yüzden insanları çeşitli gruplara ayırırlar.. Gençliğin
dostluğunu meydana getiren duygulardır. Yaşlılığın hiziplerini de
yaratan fikirlerdir. Eğer bunun vaktinde farkına varabilir ve
başkalarına daha toleranslı bir gözle bakacak şekilde düşüncelerimizi
eğitebilirsek daha barışçı bir mizaca sahip olur ve fikirlerin dağıttığı
insanları his bağları ile bağlamaya muvaffak oluruz...Goethe
Aynı yöne birlikte yol alalım
Sonbaharda, “V” oluşturarak kış
mevsimi için güneye giden kuşları gördüğünüzde, bu şekilde uçmalarının
nedenini düşünebilirsiniz.
Bilim bunu keşfetmiştir:
Her kuş kanatlarını çırparken, kendini izleyen kuşu yükselten bir güç yaratır.
Tüm sürü ”V” şeklinde uçarak kuşların ayrı ayrı uçacağı duruma göre %71 daha hızlı uçar.
Ortak bir yön ve birlik duygusunu paylaşan kişiler hedeflerine daha çabuk ve kolay ulaşabilirler, çünkü birbirlerinin kaldırma kuvveti üzerinde yükselirler.
Bir kuş, grubun dışına çıkarsa, yalnız yol almanın sürtünme kuvvetini hemen hisseder ve hızlıca oluşuma döner. Kuşlar gibi biz de aynı doğrultuya yöneldiğimiz kişilerle birlik olup, en uygun grubu yaratırsak, onların yardımına açık ve yardım etmeye istekli olursak, başarı olasılığımız artar. Öncü kuş yorulduğunda, yerini başka bir kuşa bırakarak gruba geri katılır. Kuşlar gibi insanlar da birbirine bağımlıdır.
Arkadaki kuşlar hızlarını yüksek tutmaları için öndekilere seslenerek onları yüreklendirir.
Bizim de arkadan seslenmemizin yüreklendirme niteliğinde olması gerekir; başka bir şey değil...
Bir kuş hastalanıp, oluşumdan çıkıp yere düşerse, iki kuş daha gruptan ayrılarak yanına gelir, yardım ve koruma sağlar.
Bilim bunu keşfetmiştir:
Her kuş kanatlarını çırparken, kendini izleyen kuşu yükselten bir güç yaratır.
Tüm sürü ”V” şeklinde uçarak kuşların ayrı ayrı uçacağı duruma göre %71 daha hızlı uçar.
Ortak bir yön ve birlik duygusunu paylaşan kişiler hedeflerine daha çabuk ve kolay ulaşabilirler, çünkü birbirlerinin kaldırma kuvveti üzerinde yükselirler.
Bir kuş, grubun dışına çıkarsa, yalnız yol almanın sürtünme kuvvetini hemen hisseder ve hızlıca oluşuma döner. Kuşlar gibi biz de aynı doğrultuya yöneldiğimiz kişilerle birlik olup, en uygun grubu yaratırsak, onların yardımına açık ve yardım etmeye istekli olursak, başarı olasılığımız artar. Öncü kuş yorulduğunda, yerini başka bir kuşa bırakarak gruba geri katılır. Kuşlar gibi insanlar da birbirine bağımlıdır.
Arkadaki kuşlar hızlarını yüksek tutmaları için öndekilere seslenerek onları yüreklendirir.
Bizim de arkadan seslenmemizin yüreklendirme niteliğinde olması gerekir; başka bir şey değil...
Bir kuş hastalanıp, oluşumdan çıkıp yere düşerse, iki kuş daha gruptan ayrılarak yanına gelir, yardım ve koruma sağlar.
Düşen kuş yeniden uçabilene dek yanında kalırlar.
Biz de, hem güçlü olduğumuz zamanlarda, hem de kara günlerde birbirimize destek olabiliriz.
Bizi güçlü kılacak olan bu büyük birlikteliktir.
Milton Olson