Avcunda yüzünü göstermiyen ayna,
Gözlerini düşündürür.
Kitaplarlarımda hâlâ parmaklarının kokusu..
Resimlerinde hâlâ gözlerindeki öğle 'uykusu..
Terimizi kurutan ellerin
Nefesimizi ısıtan dudakların
Yarası sende kaldı...
Bırak, bacadan tütmesin duman
Yeter ki kuşlarımızı ürkütmesin şeytan.
Bana kendimi gösteren dünya
Avuçlarındaki buğulu ayna,
Ne yap ne et kırılmasın..
Sıyrılmasın
Üstümüzden bu ılık hüzün
Bir sarhoş öğlesinde gündüzün
Rüzgârla bir sürü leylek
Şehre inecek;
Güzel günler gene gelecek...
21 Aralık 1939 Tarihli Servetifunun (Uyanış) Dergisi Sayfa 5