Rahibe
Denis Diderot (1713-1784): Aydınlanma döneminin en önemli yazar, düşünür, eleştirmen, çevirmen ve editörlerindendir. Çeşitli türlerde yazmış, yazdığı her türde derin izler bırakmıştır. Tiyatroya burjuva dramını, romana Kaderci Jacques ve Efendisi’ni, eleştiriye salon konuşmalarını aşan yöntemleri, kitlelere ansiklopediyi sunmuş, zamanının çok ilerisindeki düşünceleriyle de yüzyıllar boyu hem sanatsal hem de bilimsel gelişmelere ilham vermiştir. Manastır yaşamının, rahibelik kurumunun genç bir rahibenin gözünden anlatıldığı bu ateşli yergi, toplumsal çevre tasviri ve kişilik çözümlemesindeki başarılarıyla öne çıkar. Diderot’nun iki yüzyılı aşkın bir süre önce sahip olduğu iç görü, gözlem kabiliyeti ve güçlü çözümlemeler de günümüzün psikanaliz çevrelerini kendisine hayran bırakacak bir derinliğe sahiptir.
Adnan Cemgil
(1909-2001): İÜ Edebiyat Fakültesi’nden mezun oldu. 1939’da öğretmenliğe
başladı. 1945’te B. Boran, P.N. Boratav, N. Berkes ve birçok
aydınla birlikte kovuşturmaya uğradı, bakanlık emrine alındı. 1947’de
devlet memurluğundan ayrıldı. Gazete ve dergilerde şiir ve denemeler
yazdı, çevirmenlik yaptı.
D. Diderot, E. Zola, R. Rolland, E.
Sillanpaa, H. de Balzac, A. Gramsci, J. Amado, R. Tagore’dan pek çok
başyapıtı Türkçeye kazandırdı.
XVIII. yüzyıl Fransız düşünür ve yazarları arasında Denis Diderot (1713-1784), her alandaki atılımlarıyla, çağının en önde gelen temsilcisidir. “Büyük Fransız Devrimi”nin fikir öncüleri içinde Diderot, felsefe alanında, pozitif bilimlere dayanan çağdaş materyalizmin en katıksız öncüsüdür. Sanat alanında resim eleştirisini, çağdaş dramın ilkelerini yarattığı gibi, en büyük gelişmesini XIX. yüzyılda gösteren gerçekçi romanın da kurucusudur.