Bir mayıs günü bırakıp gittin beni, seni o mayısta yitiriyorum, o sevdiğin bahar mevsimi, yavrucuğum,çatıya çıkıp güneşler içindeki damdan insan dolu dünyaya baktığında, gözlerin sağamıyordu bir türlü susadığın o aydınlığı. O sıcak ve yumuşak erkek sesinle kıyı boyunca serili o çakıllar kadar sayısız neler anlatmıştın bana. Bütün bu güzellikler bizim olacak demiştin, oysa ışığın yok artık, parıltımız karardı, ateşimiz söndü.