Kierkegaard, Vigilius Haufniensis müstear
adıyla yayımladığı (1844) Kaygı Kavramı'nda, "kaygı"nın gelecek zamana
ilişkin bir terim olduğunu belirtir ve temelde Hegel'e yönelttiği
eleştirileri Antikçağ'dan on dokuzuncu yüzyıl ortalarına dek
geliştirilen "zaman" görüşlerine bağlar. Yerleşik Hıristiyan dogmaları
ile "sistem kurma" iddiasındaki felsefi düşünüşü hedef alan Kaygı
Kavramı, bu çerçevede ilk günah, suç, devinim, mantık, doğruluk,
tikel/tümel karşıtlığı, zihin-beden ilişkisi gibi hem teoloji hem de
felsefe alanında ele alınan kavramlarla hesaplaşır. Bu metin, felsefe
tarihini yeniden yorumlama girimişi olduğu kadar, insan doğasına ve
öznenin inancına ilişkin bir öneri biçiminde de okunabilir.
Hayatı geriye dönerek anlar, ileriye dönerek yaşarız ...Kaygı Kavramı
Hegel'de dünya tarihi neyse, Kierkegaard için birey odur.
- T.W. Adorno-
Sören Kierkegaard, kaygı olgusuna ilişkin en derin çözümlemeyi yapan kişidir.
- M. Heidegger-