Savrulmada uzun yeleleri, işitiyorum Gölgemsi Atları,
Şiddetli toynakları gürültülü, gözleri beyaz ışıkla dolu;
Kuzey üzerlerinde açıyor geceye ait dar ve ürpertici katları,
Sabah dağılmadan önce açıyor gizli sevincini doğu,
Batı ağlıyor solgun çiy içinde ve iç çekerek geçip gidiyor,
Güney aşağılara doğru güllerini fırlatıyor kızıl ateşin:
Ah boşunalığı uykunun, umudun, arzunun ve düşün,
Yokoluşun atları boğucu balçığa batıyor:
Sevgili, göz kapakların aralansın, vursun kalbin bırak
Üstünde kalbimin, aksın saçların göğsümün üzerinde,
Aşkın ıssız saatini boğarak huzurun derin seherinde,
Ve onların savrulan yelelerini, gürültülü ayaklarını saklayarak.