27 Ağustos 2018

Cesare Pavese - Gece

 Ama rüzgarlı gece, berrak gece belleğin belli belirsiz anımsadığı, uzaktır bir anıdır.

Yitmiş şaşkın bir sakinlik o da yapraklardan ve hiçlikten oluşmuş.

Hiçbir şey kalmıyor anıların ötesindeki o zamandan, belli belirsiz bir anımsama dışında

Kimi zaman geri dönüyor güne yaz gününün kıpırtısız ışığına o uzak şaşkınlık

Boş pencereden çocuk diri ve koyu tepelerdeki geceye bakardı ve şaşırırdı tepeleri üst üste yığılmış görmekten belirsiz ve berrak devinimsizlik.

Karanlıkta hışırdayan yapraklar arasında, tepeler belirdi orada güne ait her şey, kıyılar ve ağaçlar ve üzümbağları apaçık ölüydü ve yaşam bir başka yaşamdı, rüzgardan, gökyüzünden yapraklardan ve hiçlikten

Kimi zaman geri dönüyor günün kıpırtısız sakinliğinde anısı o yoğun yaşamın, şaşın ışıkta

Çeviri: Kemal Atakay