Aklı başında olan herkes, insan gözünün iki nedenden dolayı şaşkınlık geçirdiğini ve iyi göremediğini bilir. Birinci neden, insanın aydınlıktan karanlığa geçmesi, ikinci neden ise karanlıktan aydınlığa çıkmasıdır. Bu, beden gözü için olduğu kadar akıl gözü için de geçerlidir. Bu gerçeği idrak eden kişi, kafası karışmış ve görüşü zayıflamış bir kişiyle karşılaştığında onun durumuna gülmemeli ve şu soruyu sormalıdır: Bu adamın akıl gözü daha aydınlık bir dünyadan geldiği için mi alışkın olmadığı karanlığı yadırgamaktadır, yoksa karanlıktan aydınlığa geçtiğinde karşılaştığı yoğun ışıktan dolayı mı körleşmiştir? Bunların ilki mutlu olunacak ve beğenilecek, ikincisi ise acınacak bir durumdur, zira karanlığı yadırgayan göz, aydınlık bir dünyadan gelmiş demektir. Dolayısıyla, ona gülen kişinin asıl kendisi gülünç duruma düşer ama karanlıktan aydınlığa geçtiği için iyi göremeyen bir kişi başkalarının ona gülmesini hak etmiştir.
Eflatun-Devlet
“Duygusal ve ahlaki konuları irdelemek için inandırıcı bir hipotezkullanan hikayelere iyi bir örnek... Zekice yazılmış.” The Times Literary Supplement
“Bu roman ‘okunması gerekenler’ listenizde mutlaka yer almalı.” Palm Beach Post Times
“İnsanı alıp götürüyor, sert bir mücadele... Muhteşem.” Birmingham News
“Klasikler arasında olmayı hak eden bir roman... Konusu gibi özgünbir edebiyat şaheseri.” Journal Star (Peoria)
“Dokunaklı... Çarpıcı bir şekilde sıradışı.” Publishers Weekly
Çok düşük bir IQ ile doğan Charlie, bilim
adamlarının, zeka seviyesini artıracak deneysel ameliyatı
gerçekleştirmeleri için kusursuz bir adaydır. Bu deney Algernon adındaki
laboratuvar faresinde test edilmiş ve büyük bir başarı elde
edilmiştir. Ameliyattan sonra, Charlie’nin durumu günlüğüne yazdığı
raporlarla takip edilmeye başlanır. İlk yazdığı raporlara çocuksu bir
dil ve imla hataları hakimdir. Ve sonra ameliyat etkisini göstermeye
başlar. Charlie artık, insanların kendisiyle dalga geçemeyeceğini ve bir
sürü arkadaş edineceğini, aşık olduğu kadına açılabileceğini düşünür.
Fakat zekası normalin çok üstüne fırladığından, çevresinde yadırganır,
kıskanılır ve istemiş olduğu arkadaşları edinmekte yine başarısız olur
ve yine yalnızdır... Bu deney, son derece önemli bir buluş olarak
görülüyordu, ta ki Algernon’da ani bir gerileme baş gösterene kadar...
Acaba Charlie’de de aynı gerileme olacak mıydı? “İnandırıcı, sürükleyici
ve oldukça dokunaklı bir hikaye.” New York Times “Heyecan verici bir
günlük… Bu kitaptaki bazı sahneleri hayatım boyunca aklımdan
çıkarabileceğimi sanmıyorum.” The News & Observer “İnsanı içine
çeken bir roman, özgün… Önemini uzun süre kaybetmeyecek bir hikaye.”
Library Journal