İtalyan edebiyatının en önemli adlarından biri
olan Cesare Pavese romanlarında ve şiirlerinde çağdaş dünya sorunlarına,
bu sorunları yaşayan insanların yazgılarına eğilmiş genç bir yazardı.
Daha kırk iki yaşındayken 1950 yılında intihar ederek yaşamına son veren
Pavese, Tepedeki Evi yaşamının son yıllarında kaleme almıştır. İkinci
Dünya Savaşı'nın bitimine yakın bir dönemde, faşistlere karşı yürütülen
iç savaş sırasında kentten kaçıp uzaklara, çocukluğunun geçtiği yerlere
giden öğretmen Corrado, geçmişte kısa süreli bir ilişki yaşadığı kadınla
karşılaşır. Yaşadığı dönemin katı gerçeğinden ve belirsiz bir
gelecekten kaçarken, savaşın acımasızlığından, anlamsızlığından derinden
etkilenir, Savaş bir gün biterse, der, şunu sormalıyız kendimize: Peki
ya ölenleri ne yapacağız? Neden öldüler?