Eğlence, bir faaliyet süresince hissettiğimiz bir şeydir; mutluluk ise,
bir faaliyetin ardından hissedilen bir duygudur. Daha derin, daha kalıcı
bir histir. Lunaparka veya bir maça gitmek, sinema ya da televizyon
seyretmek, eğlence faaliyetleridir. Bu tip faaliyetler bizim
rahatlamamızı, geçici bir süre için problemlerimizi unutmamızı ve hatta
belki de gülmemizi sağlar fakat mutluluk getirmezler. Çünkü bu tür
fiillerin olumlu tesirleri eğlence bitince sona erer. Eğer biz
kendimizden memnun değilsek, hiçbir zaman mutlu olamayız. Mutluluk bir
tavır ve fikirdir. Zorlukların ve hüznün yer almadığı eğlenceli bir
hayatın mutluluk demek olduğuna inanan insanların, gerçek mutluluğu
yakalama şansı oldukça düşüktür. Eğer eğlence ve haz mutlulukla eşdeğer
olsaydı, acı da mutsuzlukla eşdeğer olurdu.Fakat aslına bakılırsa bunun
tam tersi geçerlidir. Mutluluğa sebep olan şeyler çoğunlukla içlerinde
acıyı barındırırlar.