Siyasetçinin bütün dünyası siyaset olursa siyasette yenildi mi veya siyasetten ayrılmak zorunda kaldı mı, dünyasının yıkılacağını sanabilir. O yüzden de siyasete sımsıkı sarılır. Topluma veya insanlığa yararlı olabilmek için değil, kendini ayakta tutabilmek için sarılır siyasete.
Oysa siyaseti bırakınca veya siyaset onu bırakınca seve seve gidebileceği bir başka dünyası varsa ve siyasete en çok gömüldüğü dönemlerde bile kafasının ve yüreğinin bir köşesinde o dünyasını da yaşatabiliyor ve o dünyasının özlemini duyabiliyorsa, gözünü hırs bürümez. Hırsı uğruna topluma ve insanlığa kıymaz.
Ama gerektiğinde toplum uğruna, insanlık uğruna kendi siyasal yaşamına kıymayı göze alabilir. Ancak o durumdaki bir siyaset adamı, siyasetin tutsaklığından ve sınırlandırmalarından kurtulup özgür olabilir ve ancak özgür olan siyaset adamı topluma ve insanlığa katkıda bulunabilir.
Yukardaki sözler, 1976 yılında zamanın CHP Genel Başkanı Bülent Ecevit tarafından söylenmiş.
Kaynak...Türker Ertürk