Yaşar Kemal'in Türkiye'deki yazarlarla devlet arasındaki ilişkiyi anlattığı bir metafor. Bir konuşmasında Anadolu'da kuzular için köylere inen kurtlarla ilgili hikayeyi anlatan Kemal "Köylüler kurdun peşine düşer, onu canlı yakalar ve boynuna bir zil takıp salar. Zilli kurt, hiçbir canlıya yaklaşamaz. Bozkırlar, dağlar boyunca koşar durur ve bir gün açlıktan ölür. İşte Türkiye'de pek çok yazar, kavgasının bedelini zilli kurt olarak ödemiştir. Ben de bu zilli kurtlardan biriydim" demişti.