Hayatımızdaki en önemli şeylerin
Bir anda yok olup gittiğini görmenin acısından kaçımız kurtulacağız ?
Yalnızca bizim için çok önemli insanlar değil,
Düşüncelerimiz ve düşlerimizden de söz ediyorum:
Bir gün, bir hafta, birkaç yıl daha dayanabiliriz,
Ama eninde sonunda yitirmeye yazgılıyız..
Bedenimiz sağ kalır ama ruhumuz ergeç ölümcül darbeyi yer..
En kusursuz cinayet budur;
Yaşama sevincimizi kimlerin öldürdüğünü,
Bunu hangi güdüyle yaptıklarını,
Suçlularını nerede bulacağımızı bilemeyiz..
O adsız sansız suçlular yaptıklarının farkında mıdırlar acaba ?
Kuşkuluyum çünkü onlar da
Kendi yarattıkları gerçeğin kurbanıdırlar.