Rönesans’ın
en büyük sanatçılarından Michelangelo 1502 yılında Floransa Belediye
Başkanı Pietro Soderini tarafından bir mermer parçasını değerlendirmek
üzere, Floransa’ya çağrıldı. Michelangelo elinde sapan olan genç Davud’u
tasvir etmeye karar verdi ve heykeli bitirdiğinde Soderini atölyeye
girdi.
“Üstat eser muhteşem olmuş ama burnu biraz büyük olmuş” dedi.
Oysa Soderini heykelin tam altında durduğundan uygun bir bakış açısına sahip değildi.
Michelangelo hiç itiraz etmeden eline keskiyi alıp bir merdivenle heykele tırmandı. Keski ile heykelin burnuna birkaç darbe vurdu ve aşağıya tozlar döküldü.
“Sayın Başkan şimdi bir uzaktan bakar mısınız?”.
“Şimdi mükemmel oldu. Ona adeta can verdin.” dedi.
Gerçek neydi biliyor musunuz?
Michelangelo heykele dokunmamıştı bile.
Keski ile hafifçe heykele dokundurup elindeki mermer tozlarını azar, azar aşağıya bırakmıştı.
İşte tartışmak yerine eylemle kazanmanın gücü.
Davranışlar kelimelerden daha fazla konuşur, daha çok şey ifade eder...Oscar Wilde