Sözcükler, gün olur uzanamadığımız yıldızlar
kadar uzak, gün olur hoyratça ezip geçtiğimiz kır çiçekleri gibi
bizlere yakın olurlar. Ve biz çoğu kez bu uzaklığı da, bu yakınlığı da
ölçüp biçemeyiz. Ve sözcükler yüreklerimizde, vicdanlarımızda,
beyinlerimizde ve de atardamarlarımızda döner, dururlar.
Bugün hiç yazı
yazmasam diyorum, gitsem bir dağ başına,gitsem, kır çiçekleri toplasam,
bunları bir demet yapsam; desem ki , bu çiçeğin adı,"Erdem", bunun
"Onur", bunun "İnanç".