26 Mayıs 2014

Abdullah Nefes - Kadı ile Hırsız

Hırsızın Kadısı, Kadının hırsızına
El pençe akıl verdi koltuğunda:
Çal, çırp, ye, yağmala biziz arkanda
Ne arayan var, ne soran nasılsa
Geç ırzına namusun, Allah adına.

Durur mu alınca başından icazetini
Yelken açtı fenerden camiye doğru
Namerdin nur yüzlü mürit cenabeti
Elinde şeyh asası, yüzünde maskesi
Kimsesizler yurdunda boşbakan oldu.

Bitermi bu toprağın uzun Hikayesi
Mazlum sürüsü çobanına uydukça
Eşkiyanın Kadısı, Kadının eşkiyası
Hak hukuk kılıfında mimberi, minaresi
Bitmeyen çilesi sürere o uyudukça.