Bir başbakanın sanat ve sanatçı karşısındaki derin saygı ve hayranlığı ...
Fransız devlet adamı ve gazeteci Georges Clemenceau, aynı zamanda Monet’nin yakın dostlarındandı. Clemenceau’nun, “Monet’nin Bahçesi” sergisinin kataloğuna alınan bir anısı, bize yalnızca gerçek bir sanatçının çevresindeki dünyaya bakışındaki gizi açıklamakla kalmıyor, bir başbakanın sanat ve sanatçı karşısındaki derin saygı ve hayranlığını da ortaya koyuyor: Bir gün Monet’ye, ‘Benim için çok aşağılayıcı bir durum’ dedim.
Çevremizdekilere kesinlikle aynı gözle bakmıyoruz. Ben gözlerimi açıp şekillere, gölge ve renk ayrımlarına baktığımda bunların gelgeç özelliklerini gerçek olarak görüyorum. Gözüm parlak bir yüzeye takılıyor ve daha öteye geçmiyor. Oysa sen çok farklısın. Senin keskin bakışın görünenin kabuğunu kırıyor, sen şeylerin en derindeki cevherine erişiyorsun, onları çözüp parçalarına ayırarak ışığı fırçanla yeniden düzenlemek için birer araca dönüştürüyorsun, ışığın ağtabakadaki şaşmaz, canlı duyumunu ustaca yeniden yaratıyorsun. Sonra, ben bir ağaca baktığımda ağaçtan başka bir şey görmüyorum, ama sen gözlerini kısıp kendi kendine şöyle diyorsun: Bu ağacın gövdesinde kaç renk tonu ve ışık geçişi var acaba? O zaman, renk tonlarını çözüp yeniden düzenleyebiliyor ve bizler için bütünsel bir uyum oluşturuyorsun.
Kitap Eki-CELAL ÜSTER-8.11.2012 Günü 6. Sayfa - Cumhuriyet Arşivi