30 Nisan 2015

Necati Cumalı - Sabahları severim oldum bittim / Murathan Mungan - Ateşte unutulmuş Ferman

SABAHLARI SEVERİM OLDUM BİTTİM
Kalktım sabahı dinledim
4.20 bir yaz günü sabahı
Evlerin yüzü ağardı
Ağaçlar yeşile çıktı
Ben sabahları severim oldum bittim
Sabahları çocukları bütün başlangıçları
Kalktım sabahı dinledim
Kente giren caddelerde köylülerin
Geceden yola çıkan sebze arabaları
-Fırınların kepenkleri nedense hep aralıktır-
Çıplak ampul ışıklarıyla karışır sabahlara
Taze ekmek kokuları
Kalktım sabahı dinledim
Hanların önünde geceleyen
Koca koca kamyonlar kalktı
İşçi kahvelerinde çaylar demli
İstasyonlarda salepler dumanlı
Kalktım sabahı dinledim
Analar uğurladı çocuklarını
-Her serüvenden ilk sayfa-
Üstlerinde henüz yatakların doyulmamış sıcaklıkları
Bakışları otobüslerin trenlerin soğuk camlarında
-Hep ansıyacaksınız bundan sonra-
Ayrılıklar izleyecek ayrılıkları
Kalktım sabahı dinledim
Dudaklarımda okuldan kalma bir şarkı
Hani yorgundum yeniktim çaresizdim
Döndü - Evet dün
Dün bir kentti geride kaldı
Bu sabah bir başka kente indim....Necati Cumalı

Ateşte Unutulmuş Ferman

herkes kendi ateşini başkasının cehenneminde sınar 
kendi külünde söner bütün rüzgarlarına yazıldığın akşam 
ateş tadında kum tadında kalarak 
derinleştirir bazı ayrılıkları zaman 
al ağrını git burdan 
en uzun eylülü ömrümüzün 
uyutmuyor seni ne kömürleşmiş bu gurur 
ne göğsündeki kaplan 
seçilmiş taş milyonlarca taş arasından 
başını vurduğun 
çok gençti genç olmak için bile 
kendi zamanına muhtaç 
kendiyle dargın 
daha yolun başında görülüyordu 
menzilindeki noksan 
ömrünce sızlayacak 
kayıplar sarayında ateşte unuttuğun ferman...M.Mungan