Gülmek; “saf” denme riskini göze almaktır.
Ağlamak ise; “duygusal” görünme riskini…
Birine yakınlaşmak; “kendini kaptırma” riskini,
Duygularını açmak; “kendini ortaya koyma”
riskini,
Hayalleri ve düşünceleri sergilemek ise; onları
başkasına kaptırma” riskini göze almaktır.
Sevmek; “karşılık görememe” riskini…
Yaşamak ise; “ölme” riskini göze almaktır.
Umutlanmak; “hayal kırıklığına uğrama” riskini
Çabalamak ise; “başarısız olma” riskini göze
almaktır…
Ama riskler yaşanmalıdır. Çünkü; hayatımızın en
büyük riski hiç risk almamaktır. Hiç risk
almayan kişi, belki acı ve üzüntülerden
korunabilir, ama büyüyemez, sevemez,
değişemez, hissedemez, öğrenemez. Garanti
arayışlarıyla zincirlenmiş bir köle olarak
yaşarken, bedelini; özgürlüğünü kaybederek
öder. Sadece; riski göze alabilen kişi hürdür.
"Yaşamak Sevmek ve Öğrenmek"