20 Aralık 2012

Ece Ayhan - Mor Külhani

l.  Şiirimiz karadır abiler
Kendi kendine  çalan bir davul zurna
Sesini duyunca kendi kendine güreşmeye  başlayanı
Taşınır  imal  helalarında kara kamumun
Şeye dar pantolonlu kostak delikanlıların şiiridir
Aşk örgütlenımektir bir düşünün  abiler.
2.  Şiirimiz  her  işi yapar abiler.
Valde Atik'te  Eski  Şair  Çıkmazı'nda oturur
Saçları  bir sözle örülür bir  sözle çözülür
Kötü caddeye düşmüş bir tazenin yakın  mezarlıkta
Saatlerini çıkarmış yedi  dalla gerilmesinin şiiridir
Dirim  kısa ölüm  uzundur cehennette herhal  abiler
3. Şiirimiz gül kurutur abiler
Dönüşmeye  başlamış  Beşiktaşlı  kuşçu  bir  babanın
Taşınmaz  kum  taşır  mavnalarla  Karabiga'ya  kaçan
Gamze  şeyili pek hoş benli  son oğlunu
Suriye hamamında sabuna  boğmasının şiiridir
Oğullar oğulluktan  sessizce çekilmesini bilmelidir abiler
4.  Şiirimiz erkek emzirir abiler
İlerde kim bilir göz okullarına gitmek ister
Yanık  karamelalar  satar  aşağısı  kesik  kör bir  çocuğun
Kinleri  henüz tüfek biçimini  bulamamış olmakla
Tabanlarına tüküırerek  atış  yapmasının  şiiridir
Böylesi  haftalık resimler görür ve  bacaklanır abiler
5.  Şiirimiz mor  külhanıdır abiler
Topağacından aparthanlarda odası  bulunamaz
Yarısı  silinmiş bir  ejderhanın  düzüşüm  üzre  eylemde
Kiralık bir kentin  giriş kapılarına kara  kireçte
Şairlerin ümüğüne çökerken işaretlenmesinin şiiridir
Ayıptır  söylemesi  vakitsiz  Üsküdarlıyız  abiler
6. Şiirimiz kentten içeridir abiler
Takvimler değiştirilirken bir gün yitirilir
Bir kent ölümün  denizine  kayar  dragomanllarıyla
Düzayak  çivit badanalı  bir kent  nasıl:  kurulur abiler?